ДАВЛЕЕВ ФАРИЛ АГЛЯМОВИЧ
Давлеев Фарил Аглямович
Давлеев Фарил Аглямович
1931 елның 28 мартында Кукмара районының Яңа Сәрдек авылында туа. Хезмәт юлын 1955 елда Кукмара кирпич заводында тюрле эшче булып башлап җибәрә. 1959 елда Камчаткада СМУ-2 гә дуртенче разрядлы штукатур булып эшкә урнаша. 1964 елда Саба авылына күченеп кайта, ПМК-159 да штукатур булып хезмәт юлын дәвам итә. 1977 елларда автотранспорт предприятиесендә өлкән кассир булып эшли. Тырышып эшләгәне өчен Савия Галимулла кызына 1977 елда "Ударник коммунистического дигән исем бирелә. Шулай ук ул юбилей медальләре һәм истәлек билгесе белән бүләкләнгән:
1927 елнын 10 июльдә Богдюг (хәзерге Менделеевск ) районы Сәйтәк авылында Демидов Павел белэн Наталья гаиләсендә икенче бала булып туа. Абыйсы Василий, энесе Николай. Сугыш башланганда Ольга тутигә 14 яшь була. Әтисе Павел, сәламәтлеге булмау аркасында, хәрби хезмэткә алынмый. Бронь, ак билет бирелгән. Сугыш елларында колхозда эшли. Тракторист була. Жир сөрэ. Ольга түти уз-узен белә башлаганнан бирле колхозда эшли. Куп гомерен фуражер була. Тормыш иптэше Александр Павлович белән 7 бала тәрбияләп устерәләр. Кызлары Лена, Мария, Валентина, уллары Николай, Йосиф, Андриан, Василий.
Габдулхаев Габдулхак Габдулхаевич родился 1 апреля 1925 года в селе Большой Шинар Сабинского района Республики Татарстан. После окончания 7 класса работал в колхозе до марта 1941 года. В марте 1941 года они всей семьей переехали в Бурятию
Гараева Хәмдениса Гәрәй кызы, 1925 нче елның 5 нче апрелендә Татарстан Республикасы Саба районы Язлы Арташ авылында туган. “1941 елда сугыш башланды.Сугыш башланганын капка төбендәкызлар белән утырганда ишеттем, колхоз рәисе Зәкәр абый кайтып әйтте. Безнең яндагы егетләргә:“Гарипов Хан, Галиев Ханга иртәгә тулы хәзерлек белән сугышка,” -диде.Бик авыр булды. Әниләребез сугыш башланганын ишеткәч, басудан чабып кайтканнар. Сугыш вакытында ашарга булмады, черек бәрәңге, кычыткан, алабута, ашадык,” - дип сүзен башлады.
1930 елның 27 апрелендә Саба районы Иләбәр авылында туа, семьяда 5 нче бала була, аннан соң 1 сеңлесе, 1 энесе туа. Шәмсенур Иләбәр мәктәбендә 3 ел белем ала. Елларның авырлыгы укырга мөмкинлек бирми, аңа 11 яшь булганда сугыш башлана. Ул бер кая да китмичә шул авылда хезмәт куя. Кырдагы тракторга чиләк-көянтә белән су ташый, дуңгызлар карый, кырда урак ура, болында печән чаба, барлык эшләрне кул белән башкаралар. Солдатларга бияләй, носки бәйлиләр. Шәмәрдәннән, орлыкка дигән ашлыкны, күтәреп ташыйлар.
Тыл ветераны Гараева Хәмдениса Гәрәй кызы, 1925 нче елның Татарстан Республикасы Саба районы Язлы Арташ авылында туган.
Каримов Мухамат Каримович
Идрисов Камиль Хабибуллович родился 10 ноября 1929 года в деревне Большой Битаман Дубъязского района ТАССР, пятым ребенок в семье колхозника. Когда началась война, ему еще не было 12 лет, тогда он учился в третьем классе. В связи тяжелым положением в СССР ему пришлось бросить учебу и пойти работать в колхоз. День и ночь работалив колхозе, кушать было нечего: все продукты отдавали на войну. Во время войны брались за любую работу: и конюхом работали, и сеяли, и пахали, и возили груз на лошадях.
Галия Рахимовна родилась в 1925 году. Детство Галии прошло в маленькой деревне с красивым названием Кзыл-Куль. В большой дружной семье росли шесть дочерей и один сын. С малых лет они помогали родителям по хозяйству, умели делать все, что нужно сельскому жителю. – В колхозе говорили: "Там, где есть дочери Рахима, мужчины не нужны", – рассказывает дочь Галии Рахимовны Дания. – Все они были работящими, крепкими, добросовестными.