УЧАСТНИКИ ВОВ
Хәлиуллин Минзакир Ибраһимович
(1920 - февраль, 1942)
3.10.1940 - действительный хезмәткә чакырыла. Кр-ц, Хәтер китабында бар, т. 18, 380 бит.
Похоронкасында: 1942 елның февралендә хәбәрсез югала.
Интернетта: 1.10.1940 армиягә алына. Соңгы хезмәт урыны - 97 погран. стража, солдат. 1942 нең февралендә хәбәрсез югала. ЦАМО мәгълүматлары: ф. 58, оп. 977520, д.490.
Әтисе - Ибраһим Хәлиулла Мөхәммәтҗан Гомәров (1885 - 1973)
Әнисе - Шәмсекамәр (Шәмсеруй) Гатиятулла Гайнетдин (Гандин) Хисмәтулла (2.7.1891-17.4.1988)
Бертуганнары: Фатыйма Мостафина (1911-2005), Оркыя Исхакова (1913-1993), Әминә Ваһапова(1922), Миншакир Ибраһимов (1924-1969), Миңневафа (1926-1986), Миңнегали (1928-1999) - Хәлиуллиннар.
Нигезләрендә Хәлиуллина Гөлия Миңнегали кызы яши.
Минзакир Ибраһимович турында озак вакытлар бернәрсә дә беленмәде.
Сугыштан соң аның дусты Горюнов ПетрАндреевич Ибраһим бабайга хат яза. Исәнме, юкмы икәнлеген белергә тели.
Минзакирны алар Захар дип йөртәләр. Горюнов Петр белән 1942-1945 елларда төрле концлагерьда булалар.
Минзакир абый фронтта авыр яралана. Уң аягы яралана, уң кулы үтәли тишелә.
Әсирлеккә төшәләр.
Югославиягә эләгәләр. Анда Загреб шәһәре лагереннан иптәше Павел белән Минзакир абый кача ала. Ә иптәше Петр, авырап, кача алмый. Бу 1944 елның 29 августында була.
Югославия партизаннары белән сугышып йөргән вакытта минага эләгеп һәм һәлак була. Дунай буендагы Югославиянең Вукавар дигән лагеренда төшкән фотосын да җибәрә. Ләкин ул сакланмый.
Добрый день!
Здравствуйте! Пишет Вам Горюнов Петр Андреевич. Я хочу знать одно: жив или нет. Сообщите. Я высылаю вам фотокарточку (Простите, мы его все звали Захар). Я вам о нём могу сообщить одно, что я с ним пробыл с 1942 года по 1945 г. вместе в лагерях и он смог бежать из лагеря в Югославию. В Загребе я был болен, с ним бежать не смог.
Захар был на фронте тяжело ранен. У него пробит правый бок и побита была правая рука, поэтому он и попал в плен, ранен и без сознания. Я с ним провел в лазарете и в лагере большое время, и когда он бежал из лагеря, то он был в партизанском отряде. И я видел ребят после окончания войны. Некоторые были с ним, то говорили, что Захар попал в мину. Что с ним? Не знают.
И я хочу знать, а может и жив. Пропишите мне, что знаете о нем.
С приветом Горюнов.
Фото Вуковар. Югославия. Во время пробытия в лагере на Дунае.
Хат сызыклы кәгазьгә ярты биткә химический карандаш белән язылган. Адресы юк.
Хатны Ибраһим бабай хатыны Шәмсекамәр әби Коръән китабы эчендә саклаган. Хатны оныгы Хәлиуллина Гөлия Миңнегалиевна музейга 12.12.1994 тапшырды.
Икенче хатны дусты Павел Украинадан 1947 елның 15 мартында Ибраһим бабайга яза.
Минзакир абый Павел белән Житомир шәһәрендәге лагерьда 1943 елның 26 июнендә таныша. Алар яраланган булалар һәм аларны Югославиягә, ягъни Хорватиягә озаталар.
1944 елның 29 августында Павел дусты белән качалар. Югославия партизаннары белән бергә сугышып йөриләр.
1944 елның 15 декабренда Хорватиянең Новыйград шәһәренә налет ясыйлар. Алар Маршал Тито гаскәсрләрендә сугышалар. Аннан соң ул фашист минасына эләгә. Фотосын сала. Әйдәгез, ул хатны да укып карыйк әле.
Письмо 15/III. 1947 года.
Здравствуйте, дорогой дядя Габдрагим. С приветом к вам вашего сына Захария друг. Дядя, я письмо ваше получил, за которое очень крепко благодарю.
Получив я ваше письмо и спешу дать ответ. Но прежде чем написать вам письмо, так разрешите передать вам свой привет, а также и вашей семье.
Как у вас?
Вот позабыл, кто есть Захар. Мне рассказали, да вы просите, чтобы я вам описал о вашем сыне. Так я с ним встретился и узнали друг - друга 26 июня 1943 года в лагере военнопленных у Житомира.
Мы были ранены, вместе, а потом нас увезли вместе в Хорватию, бывшая Югославия. И мы выздоровели немного и в 1944-го 29 августа ушли в партизаны, то есть убегали. И мы вместе были до 15 декабря 1944 года. И 15 декабря сделали налёт на город Новыйград т.е. Хорватский город.
Мы действовали вместе и Маршала Тито войсками. И там погиб ваш сын Захарий. Ваш сын, а мой первый друг, и он там погиб от фашистской мины. Это и я хотел вам сообщить о вашем сыне. А также его похоронили вместе с другими друзьями.
Фото я высылаю. Мы фотографировались у партизан.
Документы его мне не достались. Взяли, забрали его начальство.
Ну вот то, что мог описать. Интересуйтесь, пожалуйста, запросите, буду отвечать.
А Вас прошу, как получите, так немедленно дайте ответ, чтобы я знал, что вы получили.
Ну, пока досвидания. Друг Павел.