АЛЛЕЯ ГЕРОЕВ В МЕНДЕЛЕЕВСКЕ
9 мая 1993 г. в Менделеевске была открыта аллея семи Героев Советского Союза. Она расположилась в центре города, у средней школы №1. Березы были посажены ветеранами, школьниками и героями Советского Союза.
9 мая 1993 г. в Менделеевске была открыта аллея семи Героев Советского Союза. Она расположилась в центре города, у средней школы №1. Березы были посажены ветеранами, школьниками и героями Советского Союза.
В 1967 году в Нижней Мактаме был поставлен первый обелиск в честь погибших на войне, второй памятник был возведен в 1985 году около дома культуры «Строитель» (впоследствии преобразован в поселковый Дом культуры). В 1996 году открыт обелиск Памяти односельчан, павших в период Великой Отечественной войны. Крышу здания венчает пятиконечная звезда - символ Красной Армии. К стене здания прикреплены мраморные доски, на которых высечены имена односельчан, погибших и пропавших без вести во время Великой Отечественной войны, всего 141 человек.
Родилась 30.03 9131 года в Подмосковье. В 1940 переехала в село Старое МавриноАкташкого района. В семье было 4 детей. Образование 2 класса. Отца забрали на фронт в1941 году, вернулся в 1941 году. Во время Великой Отечественной войны Клавдия Романовна работала на полях совхоза, наравне с взрослыми. Где продолжала трудиться и после войны. Имеет награду « За Доблестный Труд в Великой Отечественной войне».В 1951 году уехала на Урал в Свердловскую область работать на рудник.
Сатыбалова Унеслу Сидуловна родилась 9 марта 1924 г. в деревне Старое Суркино Альметьевского района в многодетной семье колхозника. Окончила 4 класса и начала работать в медпункте техничкой. С 1941 года начала работать в колхозе. Приходилось пахать, сеять, молотить, косить. Пахали на себе. «…Впряжѐмся и тащим плуг по полю, пока в глазах не потемнеет», - вспоминает Унеслу Сидуловна.
Корюшова Вардюк Степановна родилась 19 октября 1925 году в деревне Старое Суркино в Чершилинской волости Бугульминского кантона в многодетной семье колхозника. Закончила четыре класса в Старосуркинской школе. С 1932 года работала в Старосуркинском колхозе «Вязовка». Приходилось пахать, сеять, молотить, косить. С 1944 года работала в Казани на заводе № 16. Там отработала два года и вернулась в колхоз «Вязовка» С апреля 1951 года до 2 сентября 1952 работала уборщицей в Старо- Суркинском детском доме № 72
“Хоть и отгремела Великая Отечественная война давным – давно, но горести, что принесла она, помню до сих пор,”- делится вспоминаниями баба Мария.
Рахматуллина (Шабанова) Рәйсә Вәли кызы 1928- елның 15- мартында Кама – Исмәгыйль авылында туа.Бөек Ватан сугышы елларында 13 яшьлек әРРәйсә зурлар белән беррәттән колхозда төрле эштә эшли. 1946- елда Свердлов өлкәсенә барып карьерда эшли башлый.Анда ул әсиргә төшкән немецларның да сак астында эшләвен күрә. 2 елдан Әлмәт районы Мактама кирпеч заводына кайтып эшли башлый һәм шушы ук елда Рахматуллин Габделнур Рахматулла улына кияүгә чыга. Тормыш иптәше нефть чыгаруда эшли. 1955- елда гаиләсе белән Әтнә районы Күнгер авылына ире яклап әти – әнисенә барып яши башлыйлар.
В ходе велопробега ребята останавливались около значимых мемориалов Новошешминского района, где им было рассказано о каждом мемориальном объекте, что он означает, когда он был установлен и кому посвящен. Научный сотрудник музея Талаева Г.А. рассказала участниках велопробега про Сквер Победы, про то, что этот мемориальный комплекс посвящен участникам Великой Отечественной войны 1941-1945 гг., которые вернулись с Победой.
Сотрудничество с музеем. В рамках 70-летия Победы краеведческий музей тесно сотрудничал с родственниками участников великой Отечественной войны.
Волонтерский отряд «Тимуровец» действует при отделении социальной помощи семье и детям КЦСОН «Островок надежды» уже три года и объединяет 20 старшеклассников – в основном, ребят из проблемных семей, которые находятся на патронаже учреждения. В нашем районе осталось всего 16 бывших фронтовиков и 393 труженика тыла, на надомном обслуживании – 43 из них. Визитам «тимуровцев» пожилые люди очень рады: им приятно, что о них по-прежнему помнят. У многих внуки и правнуки живут далеко, поэтому то, что приходят школьники, вызывает много положительных эмоций.