ГАРАЕВА ХӘМДЕНИСА ГӘРӘЙ КЫЗЫ
Тыл ветераны Гараева Хәмдениса Гәрәй кызы, 1925 нче елның Татарстан Республикасы Саба районы Язлы Арташ авылында туган.
Тыл ветераны Гараева Хәмдениса Гәрәй кызы, 1925 нче елның Татарстан Республикасы Саба районы Язлы Арташ авылында туган.
9 мая 1993 г. в Менделеевске была открыта аллея семи Героев Советского Союза. Она расположилась в центре города, у средней школы №1. Березы были посажены ветеранами, школьниками и героями Советского Союза.
28 апреля лидер республики Рустам Минниханов вручил 17 ветеранам, труженикам тыла из разных районов Татарстана, медали “70 лет победы в Великой Отечественной войне 1941-1945 гг.” Также состоялось вручение государственных наград Российской Федерации и Татарстана за трудовые заслуги выдающимся жителям республики. Всего награды из рук Президента получили 62 человека.
Поздравили юбиляра первый заместитель руководителя исполнительного комитета Сабинского муниципального района Тагир Шарафиев, начальник социальной защиты района Марсель Хузин, глава Мешинского сельского поселения и другие гости. Немного биографии:
Родился 13 ноября 1920 года в селе Кильдебяк Сабинского района. У родителей их было двое. Молодой Мансур закончив семилетнюю школу начинает свою трудовую деятельность в своем родном колхозе. Когда ему исполнилось 20 лет в 1940 году был призван в армию. А в 1943 году попадает на фронт. Он побывал в городе Сталинграде и Новосибирске. В одном из боев его ранили в правое плечо. Он полтора месяцев пролежал в Саратовском госпитале.
Зарипов Ахмадулла Зарифович родился в 1927 году в семье крестьянина, которая проживала в деревне Сабабаш Сабинского района Татарской АССР. В семье их было трое, он был старшим. В своем родном селе окончил четырехлетнюю начальную школу. После, работал на ферме в соседней деревне. Затем по достижении 14 лет Ахмадулла Зарифович поступает учиться в ФЗО на слесаря.
На торжественный митинг 9 мая в Большом Подберезье пришли жители села, посёлка Плетени, деревни Каргала, единственный ветеран Великой Отечественной войны – Дмитрий Шадрин, труженики тыла, гости и учащиеся школы. Под марш «Прощание Славянки» в колонне с акцией «Бессмертный полк» с фотографиями отцов, дедов и прадедов шли дети войны, внуки и правнуки тех, кто завоевал Победу, кто отдал жизнь за нашу свободу и счастье. Это был нескончаемый поток людей, отдающих дань Памяти поколению победителей.
Казанчиков Вагап Садыйкович родился 1 августа 1923 года в семье крестьянина в деревне Константиновка Яшкинского района Кемеровской области. Его родители погибли очень рано. Он воспитывался в интернате. В 1935 году окончил 5 классов средней школы №6 города Томска. В 1942 году отправился на войну. Первую военную подготовку прошёл в Челябинской области. Через два месяца его отправляют прямо на Белорусский фронт. Он служил в 786 артиллерийском полку 46 лётно - артиллерийской Краснознамённой дивизии старшим телеграфистом. Всегда оправдывает доверие командира.
К 9 Мая на сквере Солнечного бульвара в Больших Кайбицах возвысится макет бомбардировщика времен Великой Отечественной войны. Здесь установят также и два артиллерийских орудия. Таким образом, к 70-летию Победы мемориальный комплекс районного центра полностью изменит свой первоначальный облик и увековечит славный подвиг трудящихся Кайбицкого района в годы Великой Отечественной войны.
Мин Зарипова Зайтүнә Нургали кызы 1930 нчы елның 14 июлендә Курсабаш авылында туганмын.Анда әниемнәр аерылышкач әниемнең яшәргә урыны калмаган. Без ике кыз бала калганбыз. Әни бер сөйләшкәндә, “әллә берәрсен балалыкка бирим микән “-дип әйтеп куйган. Мине балалыкка алган әниемнәрнең балалары булмаган. Алар мине Югары Утарга алып төшкәннәр. Мине бик яратып тәрбияләп үстерделәр. Ул вакытта миңа 6 ай гына булган. Әнием колхозда, әтием Юдинода кондуктор булып эшли. Сугыш башлангач сугышка китә. Ике әтием дә сугышта вафат булалар.