Сугыш... Нинди дәһшәтле, куркыныч сүз. Бу хәбәр барлык гаиләне дә тетрәндерде. Бөек Ватан сугышы тәмамланганга 70 ел вакыт үтсә дә, аның хәтирәләре күңелләргә тирән сеңеп калган. Язлар җитү белән Җиңү бәйрәмен билгеләп үткәндә бу вакыйгалар кабат искә төшә. Бүгенге азат, бәхетле тормышыбыз өчен безнең әби –бабаларыбыз дошманга каршы аяусыз көрәшкәннәр. “Бер кайтмасак, бер кайтырбыз”, - диеп китсәләр дә, сугыш кырларында авылыбызның 196 кешесе үлеп кала, хәбәрсез югала. Сугышта безнең авылдашлар кыю батырлык үрнәкләре күрсәтәләр, югары бүләкләр белән бүләкләнәләр. Бөек Җиңү көнендә аларның моңсу йөзләрендә һәрчак яшь тамчылары ялтырый.
Утлар, сулар кичкән шундый ветераннарның берсе – Козлов Касим Зиннәт улы 1926 нчы елның 18 апрелендә Апас районы Чүти авылында дөньяга килә. Өч малай һәм өч кыз арасында икенче булган Касим җиденче сыйныфны тәмамлауга ук колхозда эшли башлый. Җирен дә сөрә, тырмалый да, чәчә дә ул. 1943 елның 8 нче ноябрендә 17 яшьлек егетне армиягә алалар. Өч айдан ул сержант дәрәҗәсен ала һәм аны эшелон белән фронтка озаталар. Касим Зиннәт улы үзенең сугышчан юлын Рязань өлкәсеннән башлый. Ул 1943 нче елда Рязань өлкәсендәге батальонга эләгә. 1944 елда контузия ала. Кыр госпиталендә ике ай дәваланганнан соң аны укчылар частенә җибәрәләр. Касим абыйга Ленинград сугышында катнашырга туры килә, Нарва һәм Одер елгаларын кичә. 1945 нче елның февралендә 1 нче Украина фронтына күчерелә. Бөек җиңүне Германиядә каршылый. Бөек Ватан сугышы тәмамланган соң Ерак көнчыгышка җибәрәләр. Җиде ел армиядә хезмәт иткәннән соң 1950 нче елда туган авылына кайта. Лаеклы ялга чыкканчыга кадәр 33 ел шофер булып колхозда эшли. Шул елларда Рауза исемле кыз белән танышып, аның белән уртак тормыш коралар. Кызлары Фәридә белән Рамилә туа.
Хәзерге вакытта Касим абый “тормыш авырлыкларына” карамастан, бәхетлекартлык кичерә. Кайда гына эшләсә дә, үзен гел яхшы яктан гына күрсәтә. Шуңадыр, һәрвакыт Мактау кәгазьләре, Рәхмәт хатлары, акчалата премияләр белән бүләкләнеп тора. Ветеранның күкрәген Беренче дәрәҗә Ватан Ордены, Батырлык өчен медале, Җиңү өчен медале, Данлы хезмәт өчен медальләре бизи.
Ул елларның авырлыгы турында язып кына бетерерлек түгел. “Күпме авырлыклар күрдек без. Инде минем кебекләр сирәк калгандыр. Шөкер, яшьлегебездә авырлыклар кичерсәк тә, картлыгыбыз рәхәт тормышта уза. “Яшьләр бу тормышның кадерен белсеннәр иде”, – дип өнди Касим абый.
