Алиакберов Ислам Шарипович (р. 17.04. 1927, в д. Ново - Шаймурзино Буденновского района Татарской АССР ( ныне Буинский район РТ.-03.04.1993 д. Ново - Шаймурзино Буинского района) Окончил Ново- Шаймурзинскую семилетнюю школу ( 1941), рядовой колхозник колхоза « Сакко» Буинского района ТАССР . Служба в рядах СА(1944-1949)
Беренче номерлы хәрби-почта станциясендә шофер булып хезмәт итә Ул Пхеньянга 7 тапкыр бара. Юлда өч машинасы яна. Икенчесендә бик каты пешеп, Кытайның Чаньчунь госпиталендә дәвалана. Икенче мәртәбә “воронкада“ кич кунганда туфрак астында калып контузия ала. Тагын госпитальгә эләгә. Фәрит абый туган җир туфрагына 1953 елның гыйнварында гына кайта. Тыныч тормышта да намус белән хезмәт итә ул. Колхозда шофер, аннан һөнәр училищесында мастер булып хезмәт итә.
1913 елның 5 февралендә Арслангәрәй Рәҗәпов һәм Мөшфикә Әхмәт кызы гаиләсендә туган. 1941 ел ның 26 июлендә Кызыл Армия сафларына алынган. Туганнарына юлланган соңгы хаты 1942елның 3 апрелендә килгән. Соңрак, 12 июль дә Смоленск шәһәре тирәсендә барган бәрелешләрнең берсендә әсирлеккә төшкән. Зидельце шәһәрендә урнашкан концентрацион лагерьдә тоткынлыкта булган. 1943 елның 3 августында әсирлектә вафат булган. Өйләнмәгән.
Арсланов Шәймәрдән Шәйсолтан улы
1925 елның 15 апрелендә Кәзкәй авылында туган, шунда яши. 1943 елның 8 гыйнварында 17 яшьлек егет яу кырына озтатыла. Брянск һәм Калинин юнәлешендәге сугышларда катнаша. 136 нче укчы полкта хезмәт итә. Үзенә билгеләнгән йокләмәне үтәгән вакытта 1944- елның сентябрь аенда каты яраланып, III төркем инвалид булып, октябрь аенда туган авылына кайта. Сугышчан батырлыклары өчен II дәрәҗә "Бөек Ватан сугышы" ордены, медальләр белән бүләкләнә. рядовой солдат Җиңү көнен авылында каршылый.
Ахметзянов Хасибзян Ахметзянович. Родился 29 декабря 1925года в с. Сорок – Сайдаки Буденовского района в семье крестьянина. Подростком с родителями жил в Казахстане. Вернулись в начале войны на родину, похоронив отца в Казахстане. Мать поднимала троих сыновей одна. В октябре 1943 года Буденовский райвоенкомат призвал на фронт. В декабре 1943 года отправили в г. Буинск РТ, а уже оттуда в Монголию. Преодолевали безводные степи Монголии, освобождали от японских агрессоров. В мае 1945 года были отправлены в Китай.
Әхмәтов Миңнегали Хисаметдин улы Әхмәтов Миңнегали Хисаметдин улы 1925 елның 2 мартында Илмәт авылында туа.Мәктәптә ике сыйныф укыганнан соң, ул бик яшьли колхозда атлы эштә эшли.18 яше тулгач, 1943 елның апрелендә сугышка алына.
Ахметов Фарит Фатхурахманович. С каждым годом все меньше остается живых участников Великой Отечественной войны. Фронтовик Ахметов Фарит Фатхурахманович родился 4 июня в деревне Исаково Буинского района, в семье колхозника. Образование 7 классов. Так как отца забрали на войну все трудности жизни легли на плечи матери. А первым её помощником стал Фарит абый. В ноябре 1944 года он ушел на фронт. Попал в 37 дивизию в городе Литве. Он находился в составе резервной армии, так как молодёжь не пускали на передовую.
1892нче елда Татарстан Питрәч районы Күн авылында туган. Беренче бөтендөнья сугышында катнаша. 1920 – 1921 нче елларда Казан эшче отрядында укчы булып хезмәт итә. 1942нче елның 1 апреленнән 1945 нче елның 5 нче июленә кадәр Бөек Ватан сугышында госпиталь хезмәткәре буларак катнаша. 1942-1943 елларда Төньяк-Көнбатыш фронтында, 1944-1945 кадәр Беренче Белоруссия фронтында. “За победу над Германией”, “За боевые Заслуги” медальләре белән бүләкләнә. Туган авылына кайтып яши. 1954нче елның октябрендә вафат була.
1926 елның 3 февралендә Татарстан АССР Питрәч районы Күн авылында туган. 1943 елда 7нче ОЗМС курсантлар ротасында укып ефрейтер званиясен ала. 1944нче елның сентябреннән радиотелеграфист булып 1нче Белоруссия фронтында сугыша. “Красная Звезда” ордены, “За освобождение Варшавы”, “За взятие Берлина”, “За победу над Германией”, “За боевые Заслуги” медальләре белән бүләкләнә. Җиңүне Берлинда каршы ала. Сугыштан соң 1947нче елның 15 апреленә кадәр Берлинда хезмәт итә. Туган авылына кайтып гаилә кора, 5 бала үстерә. 1977нче елның 17 октябрендә вафат була.
